پخمه

لغت نامه دهخدا

پخمه. [ پ َ م َ / م ِ ] ( ص ) ساده. غَبی . پَپه. چُلمَن : بچه پخمه است.

فرهنگ معین

(پَ مِ ) (ص . ) (عا. ) ساده لوح ، بی عرضه .

فرهنگ عمید

کودن، کم عقل، کندفهم، کم هوش.

فرهنگ فارسی

کودن، کم عقل، کندفهم، کم هوش، کودنی، کم هوشی
( صفت ) شخص کودن و نفهمبی عرضه ساده ابله پیه چلمن غبی : ( این مردهای بی نور و پخمه برای زندگانی حاجی های بازار بزارها ... مناسب ترند . ) ( دشتی . )

ویکی واژه

(عا.)
ساده لوح، بی عرضه.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم