پایسته

لغت نامه دهخدا

پایسته. [ ی ِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف ) بقا کرده و پاینده و دائمی را گویند. ( برهان ). باقی. دائم. پیوسته :
پایسته چون بود پسرا دنیا
چون نیست او نشسته و پابسته.ناصرخسرو.

فرهنگ معین

(یِ تِ ) (ص مف . ) پاینده ، دایم ، باقی .

فرهنگ عمید

۱. پاینده، پایدار.
۲. برقرار.
۳. پیوسته.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- پاینده دایم باقی . ۲- پیوسته منسجم .

فرهنگستان زبان و ادب

{conserved} [فیزیک] ویژگی هر کمیت که در طول تحول دینامیکی سامانه ثابت بماند

ویکی واژه

پایست + -ه
پایسته [پایِسْتِه]
بدون وقفه یا مکث
پاینده، دایم، باقی