پاسنگ

لغت نامه دهخدا

پاسنگ. [ س َ ] ( اِ مرکب ) آنچه در یک کفه ترازو نهند بجهت برابر کردن کفه دیگر. ( برهان ). آنچه برای تساوی دو کفه ترازو نهند در کفه سبک. پای سنگ. پارسنگ :
عیار حلم گرانش پدید نتوان کرد
اگر سپهر ترازو شود زمین پاسنگ.فرخی.خدایگانا گر برکشند حلم ترا
سپهر و چرخ بسنده نباشدش پاسنگ.مسعودسعد.وجود خصم چه وزن آورد در آن میزان
که بوقبیس ندارد محل پاسنگی.اثیرالدین اخسیکتی.|| پایه ستون.

فرهنگ معین

(سَ ) (اِمر. ) ۱ - سنگ ترازو. ۲ - پایة ستون .

فرهنگ عمید

= پارسنگ

فرهنگ فارسی

پارسنگ
( اسم ) ۱- آنچه در یک کف. ترازو نهند بجهت برابر کردن با کف. دیگر . ۲- پای. ستون .
آنچه در یک کفه ترازو نهند بجهت برابر کردن کفه دیگر پارسنگ

فرهنگستان زبان و ادب

{footstone} [باستان شناسی] تخته سنگی که پایین گور را مشخص می کند

ویکی واژه

سنگ ترازو.
پایة ستون.