همشیر

لغت نامه دهخدا

همشیر. [ هََ ] ( ص مرکب ) هم شیر. برادر رضاعی. ( آنندراج ). دو کودک ( دختر یا پسر ) که از یک پستان شیر خورند. رضیع. رضیعة.

فرهنگ عمید

کسی که با دیگری از یک پستان شیر خورده باشد، دو کودک که یک دایه آن ها را شیر داده باشد.

فرهنگ فارسی

دوکودک که باهم ا یک دایه شیرخورده باشند