هرین

لغت نامه دهخدا

هرین. [ هَُ رْ ری / هَُ ] ( اِ ) آواز مهیب راگویند همچو آواز سباع و وحوش. ( برهان ) :
ز هرین حمله ز هرای تیغ
شده آب خون در دل تند میغ.نظامی.رجوع به هرا شود.
هرین. [ هَُ ] ( اِخ ) دهی است از بخش طرهان شهرستان خرم آباد واقع در 11هزارگزی شمال باختری مرکز دهستان کوهدشت. ناحیه ای است دامنه و معتدل و دارای 180 تن سکنه است. از آب چشمه مشروب میشود. محصول عمده اش غلات ، لبنیات و پشم و کار مردم زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

فرهنگ معین

(هُ ) (اِ. ) آواز هولناک ، صدای حیوان درنده .

فرهنگ عمید

۱. بانگ مهیب.
۲. بانگ جانور درنده.

فرهنگ فارسی

(اسم ) آوازمهیب (مانند آوازدرندگان ) : (( زهرین حمله زهرای تیغ شده آب خون دردل تندمیغ . ) ) (نظامی )

ویکی واژه

آواز هولناک، صدای حیوان درنده.