نگرانی. [ ن ِ گ َ ] ( حامص ) بینندگی. ( فرهنگ فارسی معین ). نگران و ناظر بودن. || انتظار. چشم داشت. ( از ناظم الاطباء ). ترصد. ( یادداشت مؤلف ). || اضطراب. دلواپسی.( ناظم الاطباء ). تشویش. ( فرهنگ فارسی معین ). || توقف. ( ناظم الاطباء ). تأمل. ( فرهنگ فارسی معین ). || بصیرت. فراست. ( از ناظم الاطباء ).
( ~. )(حامص . )۱ - چشم داشت ، انتظار. ۲ - تشویش ، دلواپسی .
۱. ترس و اندیشه، دلواپسی.
۲. [قدیمی] چشمداشت، انتظار.
۱ - بینندگی . ۲ - تامل . ۳ - انتظار چشمداشت . ۴ - تشویش دل واپسی .
نگرانی یا دلواپسی یک واکنش طبیعی است که در آن ذهن تلاش می کند با عامل تهدید بیرونی مبارزه کند و جلوی آن را بگیرد. احساس نگرانی با اضطراب یا توجه بیش از حد به مسائل واقعی یا خیالی همراه است. این مسائل معمولاً یا به خود شخص مربوط است مانند مسائل مالی و سلامتی، یا به محیط اطراف وی مانند آلودگی محیط و تغییرات تکنولوژی یا جامعه. اکثر مردم با نگرانی های کوتاه مدت در زندگی خود روبرو بوده اند. نگرانی به اندازهٔ طبیعی خود می تواند تأثیرات مثبتی داشته باشد، چون باعث می شود که فرد اقدامات پیش گیرانه انجام دهد ( مانند بستن کمربند ایمنی خودرو ) یا از ریسک های خطرناک پرهیز کند. ( مانند عصبانی کردن حیوانات وحشی یا بدمستی ) و در برخی موارد نگرانی ممکن است تأثیرات منفی داشته باشد ( مانند بروز افسردگی ) . نگرانی بیشتر مربوط به آینده میباشد. چیزهایی که هنوز اتفاق نیافتاده اند
ansia
چشم داشت، انتظار.
تشویش، دلواپسی.
