نزال. [ ن ِ ] ( ع مص ) منازلة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( المنجد ) ( زوزنی ). فرودآمدن دو گروه با هم از شتر بر اسب جهت کارزار و فرودآمدن دو گروه با هم در حرب. ( ازمنتهی الارب ) ( آنندراج ). پیاده جنگ کردن. ( از زوزنی ). فرودآمدن دو گروه از شتر و بر اسب سوار شدن جهت کارزار و جدال با خود. ( ناظم الاطباء ). با هم جنگیدن و فرودآمدن هر یک در مقابل دیگری و گویند: حاربوا بالنزال ؛ و آن چنان است که دو دسته از شتران خود فرودآیند و بر اسبان نشینند مضاربه را. ( از اقرب الموارد ). || ( اِمص ) جدال. کارزار. جنگ : نزول مرگ باشد بر اعادی سر شمشیر او روز نزالا.عنصری.و در قتال و نزال مقاومت نمود. ( جهانگشای جوینی ). ودر موقف قتال و نزال تقدم کرده بودند. ( جهانگشای جوینی ). نزال. [ ن َ ] ( ع اِ ) نُزل. رجوع به نُزل شود. نزال. [ ن َ ل ِ] ( ع اِ فعل ) فرودآ. ( منتهی الارب ). فرودبیا! ( ناظم الاطباء ). اسم فعل است برای امر، به معنی انزل. ( از اقرب الموارد ). و آن معدول است از نازلة و واحد و جمع و مؤنث و مذکر در آن یکسان است. ( از منتهی الارب ). نزال. [ ن ُزْ زا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ نازل. رجوع به نازل شود. نزال. [ ن َزْ زا ] ( ع ص ) کثیرالنزول یا کثیرالمنازلة. ( از المنجد ). رجوع به نزول و منازلة شود.
فرهنگ معین
(نِ ) [ ع . ] (مص ل . ) فرود آمدن در معرکة جنگ برای جنگیدن .
فرهنگ عمید
فرود آمدن در میدان نبرد برای جنگ کردن.
فرهنگ فارسی
فرود آمدن درمیدان نبردبرای جنگ کردن ( مصدر ) فرود آمدن درمعرکه جنگ برای جنگیدن کثیر النزول یا کثیر المنازله
