لغت نامه دهخدا نجسی. [ ن َ ج ِ ]( حامص ) ناپاکی. پلیدی. ( ناظم الاطباء ). ناپاک بودن. نجس بودن. || ( اِ ) فضله انسان و دیگر حیوانات غیر از ستور. ( ناظم الاطباء ). || کنایه از خمر و مشروبات الکلی ، چون عرق و شراب و غیره.
فرهنگ فارسی ( صفت ) منسوب به نجس .۱ - ( اسم ) فضله انسان وحیوانات دیگربجزستور.۲ - مشروبات الکلی مخصوصاعرق .
