ناگذر

لغت نامه دهخدا

ناگذر. [ گ ُ ذَ ] ( نف مرکب ) رجوع به ناگذران شود :
ناگذر زمانه دان تیغ چو آب و آتشش
زآنکه بود زمانه را زآتش و آب ناگذر.مجیر بیلقانی.

فرهنگستان زبان و ادب

{intransitive} [زبان شناسی] فعلی که به مفعول بی واسطه نیاز ندارد متـ . لازم فعل ناگذر، فعل لازم intransitive verb

ویکی واژه

فعلی که به مفعول بی‌واسطه نیاز ندارد