لغت نامه دهخدا
سخن گفت ناگفته چون گوهر است
کجا نابسوده به بند اندر است.فردوسی.ور گهر تاج نابسوده شد از بحر
بحر گهرزای تاجدار بماناد.خاقانی. || نو. غیرمستعمل. مقابل کهنه :
بیامد ابر تخت شاهی نشست
یکی جامه نابسوده به دست.فردوسی. || نتراشیده. نسائیده. که تراش نخورده باشد :
چشمم به وی افتاد و برنهادم
دل بر گهری سرخ نابسوده.خسروانی.برو بافته شفشه سیم و زر
بشفشه درون نابسوده گهر.فردوسی.دگر که نام نکو یافته ست و نام نکو
نکوتر از گهر نابسوده صد خروار.فرخی.بودند دو لعل نابسوده
در درج وفا بمهر بوده.نظامی. || لمس نشده. دست نخورده. بکر :
یکی سرو بد نابسوده سرش
چو با شاخ شدرستم آمد برش.فردوسی.تو گنجی سر بمهری نابسوده
بد و نیک جهان ناآزموده.نظامی.
