نابرجا

لغت نامه دهخدا

نابرجا. [ ب َ ] ( ص مرکب ) بیرون از جا. بی هنگام. بی جا. و نامناسب. || نالایق. || عبث و بیهوده. || نادان و بی وقوف. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگستان زبان و ادب

{allochtonous} [زمین شناسی] ویژگی واحدهایی که از محل اصلی تشکیل، مسافتی را کم یا زیاد طی کرده اند

ویکی واژه

ویژگی واحدهایی که از محل اصلی تشکیل، مسافتی را کم یا زیاد طی کرده‏اند.