معنی مکنسه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( مکنسة ) مکنسة. [ م ِن َ س َ ] ( ع اِ ) جاروب. مکسحة. ج ، مکانس. ( مهذب الاسماء ). جاروب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). جارو. مسفرة. محسرة. محوقة. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به ماده بعد شود.
مکنسه. [ م ِ ن َ س َ / س ِ ] ( ع اِ ) مکنسة. جاروب : ضمیر منیرش از خاشاک گناه به مکنسه عفو و صفح مصفی گردان. ( تاریخ غازان ص 47 ). و رجوع به ماده قبل شود.