معنی مقیر | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

مقیر. [ م ُ ق َی ْ ی َ ] ( ع ص ) قیراندود. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) :
رهی صعب و شبی تاریک و تیره
هوا چون قیر وزو هامون مقیر.منوچهری.از لشکر زنگیش رخ روز مقیر
وز لشکر رومیش شب تیره مقمر.ناصرخسرو.به لؤلؤ از او فرق گردون مزین
به قیرو از او روی عالم مقیر.ناصرخسرو.