مصید

لغت نامه دهخدا

مصید. [ م ِص ْ ی َ ] ( ع اِ ) دام و آنچه بدان صید و شکار کنند. ج ، مصاید. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مصیدة.
مصید. [ م َ ] ( ع ص ) صیدکرده شده و شکارشده. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(مِ یَ ) [ ع . ] (اِ. ) آلت صید جانوران ، دام . ج . مصائد (مصاید ).

ویکی واژه

مصائد (مصاید)
آلت صید جانوران، دام.