مرحب. [ م َ ح َ ] ( ع مص ) فراخ شدن. ( دستور الاخوان ) ( غیاث اللغات ) ( از منتخب اللغات ) ( آنندراج ). || ( اِمص ) فراخی. بزرگی. گشادی. وسعت. پهناوری. ( ناظم الاطباء ). سعة. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( صوت ) در این بیت بجای مرحبا آمده است : می ربودی رنگ ِ او هر دیده را مرحب آن از برق و مه زاییده را.مولوی ( مثنوی ج 2 ص 468 ).رجوع به مرحبا شود. مرحب. [ م َ ح َ ] ( اِخ ) معروف به مرحب خیبری یکی از سران یهود و رئیس یکی از قلعه های خیبر که در سال هفتم هجرت در جنگ خیبر با علی علیه السلام نبرد کرد و به دست آن حضرت کشته شد : منم شیردل مرحب خیبری که با چرخ عار آیدم همسری.( حمله حیدری ).
فرهنگ معین
(مَ حَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - فراخی ، سعه . ۲ - نامی است از نام های مردان .
فرهنگ عمید
= مرحبا
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - فراخی سعه .۲ - نامیاست از نامهای مردان . یکی از سران یهود
