مدهش

لغت نامه دهخدا

مدهش. [ م ُ هَِ ] ( ع ص ) درحیرت افکننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). دهشت آورنده. آشفته کننده. سرگردان نماینده. بی هوش کننده. ( ناظم الاطباء ). هولناک. مایه حیرت. ترسناک. نعت فاعلی است از ادهاش. رجوع به ادهاش شود.
مدهش.[ م ُ دَهَْ هَِ ] ( ع ص ) مُدهِش. ( ناظم الاطباء ). نعت فاعلی است از تدهیش. رجوع به مُدْهِش و تدهیش شود.

فرهنگ معین

(مُ هِ ) [ ع . ] (اِفا. ) وحشت آور، هراسناک .

فرهنگ عمید

چیزی که باعث سرگشتگی و حیرت می شود، دهشت آور، حیرت انگیز.

فرهنگ فارسی

دهشت آور، حیرت انگیز، چیزی که باعث سرگشتگی وحیرت بشود
( اسم ) در دهشت اندازنده دهشت آور حیرت آور .