متبین. [ م ُ ت َ ب َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) پیدا و آشکار کننده. ( آنندراج ). هر آنچه روشن و واضح کند و آشکارا سازد. || شرح داده شده و بیان کرده شده و مشروح. ( ناظم الاطباء ). || پیدا و آشکار. ( آنندراج ). هویدا و ظاهر. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تبین شود.
فرهنگ معین
(مُ تَ بَ یِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - آشکار شونده ، پیدا، هویدا. ۲ - آشکار کننده . ج . متبینین .
فرهنگ عمید
آشکار، روشن، واضح، ظاهر، هویدا.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - آشکار شونده پیدا هویدا . ۲ - آشکار کننده جمع : متبینین .
