لمعان

لغت نامه دهخدا

لمعان. [ل َ م َ ] ( ع مص ) لَمْع. درخشیدن. ( تاج المصادر ). بُروق. تلألؤ. تابش. درخشیدن. درفشیدن. تافیدن. تابیدن. لُموع : و روزکور را از لمعان آفتاب تابستان چه تمتع تواند بود. ( تاریخ بیهق ص 4 ). و لمعان انوار سروری در جبین او مبین گشته. ( گلستان ). || اشارت کردن. لمع.

فرهنگ معین

(لَ مَ ) [ ع . ] (مص ل . ) درخشیدن ، تابیدن .

فرهنگ عمید

۱. درخشیدن، روشن شدن.
۲. درخشندگی.

فرهنگ فارسی

درخشیدن، روشن شدن، درخشندگی
۱- ( مصدر ) درخشیدن تابیدن . ۲- ( اسم ) درخشش تابندگی : و روز کور را ازلمعان آفتاب تابستان چه تمتع تواند بود . ۳- (مصدر ) اشارت کردن .

ویکی واژه

درخشیدن، تابیدن.