لفافه

لغت نامه دهخدا

( لفافة ) لفافة. [ ل ِ ف َ ] ( ع اِ ) جامه بیرونی که بر پا و مرده و جز آن پیچند. ج ، لفائف. ( منتهی الارب ). || پای پیچ. پای تاوه. ( مهذب الاسماء ). || غلاف جامه و پوشش چیزی. || غلاف خوشه. ( مهذب الاسماء ). || لفاف :
همه زیر کرباسها کرده بند
لفافه بر او باز پیچیده چند.نظامی.پیکری دید در لفافه خام
چون در ابر سیاه ماه تمام.نظامی.- لفافه کتاب ؛ پوشش آن.

فرهنگ معین

(لَ فِ ) [ ع . لفافة ] (اِ. ) پارچه ای که روی چیزی پوشند.

فرهنگ عمید

۱. آنچه روی چیزی بپیچند.
۲. آنچه چیزی در آن پیچیده شود، کارپیچ.

فرهنگ فارسی

روی چیزی بپیچند، کارپیچ، لفائف جمع
( اسم ) ۱- پارچ. بیرونی که بر مرده و پای و جز آن پیچند کفن جمع : لفائف ( لفایف ) . ۲- لفاف : پیکری دید در لفاف. خام چون در ابر سیاه ماه تمام . ( هفت پیکر .چا. ارمغان ۱۹۸ )

ویکی واژه

لفافة
پارچه‌ای که روی چیزی پوشند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال قهوه فال قهوه فال عشقی فال عشقی فال مکعب فال مکعب فال تاروت فال تاروت