لفافه

لغت نامه دهخدا

( لفافة ) لفافة. [ ل ِ ف َ ] ( ع اِ ) جامه بیرونی که بر پا و مرده و جز آن پیچند. ج ، لفائف. ( منتهی الارب ). || پای پیچ. پای تاوه. ( مهذب الاسماء ). || غلاف جامه و پوشش چیزی. || غلاف خوشه. ( مهذب الاسماء ). || لفاف :
همه زیر کرباسها کرده بند
لفافه بر او باز پیچیده چند.نظامی.پیکری دید در لفافه خام
چون در ابر سیاه ماه تمام.نظامی.- لفافه کتاب ؛ پوشش آن.

فرهنگ معین

(لَ فِ ) [ ع . لفافة ] (اِ. ) پارچه ای که روی چیزی پوشند.

فرهنگ عمید

۱. آنچه روی چیزی بپیچند.
۲. آنچه چیزی در آن پیچیده شود، کارپیچ.

فرهنگ فارسی

روی چیزی بپیچند، کارپیچ، لفائف جمع
( اسم ) ۱- پارچ. بیرونی که بر مرده و پای و جز آن پیچند کفن جمع : لفائف ( لفایف ) . ۲- لفاف : پیکری دید در لفاف. خام چون در ابر سیاه ماه تمام . ( هفت پیکر .چا. ارمغان ۱۹۸ )

ویکی واژه

لفافة
پارچه‌ای که روی چیزی پوشند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم