لغت نامه دهخدا
قمطرة. [ ق ِ م َ رَ ] ( ع اِ ) قمطره. جای شکر. قمطر. ( مهذب الاسماء ) :
مهتر بود خزانه زرّ تو از خزر
بهتر بود قمطره عطر تو از قمار.منوچهری.قطره کوثر و قمطره قند
از شکرهای لفظ او اثر است.خاقانی.|| کتاب دان. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || ( ص ) کوتاه بالا. ( منتهی الارب ). کوتاه بالای پهن. ( اقرب الموارد ).
قمطره. [ ق َ طَ رِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان آختاچی حومه شهرستان مهاباد، واقع در 20هزارگزی جنوب خاوری مهاباد و 22هزارگزی باختر شوسه بوکان به میاندوآب. موقع آن کوهستانی و معتدل مالاریایی است. سکنه آن 718 تن است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، توتون ، چغندرقند و حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان جاجیم بافی است. راه ارابه رو دارد و میتوان اتومبیل برد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
قمطره. [ ق َ طَ رَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان پیران بخش حومه شهرستان مهاباد ، واقع در 62هزارگزی باختر مهاباد و 5 هزارگزی باختر شوسه خانه به نقده. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و معتدل سالم است. سکنه آن 69 تن است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، توتون ، حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
