فناپذیر
فناپذیر. [ ف َ پ َ] ( نف مرکب ) آنکه فانی شود. فانی. مقابل فناناپذیر.( فرهنگ فارسی معین ). فناشونده و فانی. ( آنندراج ).
(فَ. پَ ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) آن که فانی شود، فانی .
فناپذیرنده، فانی، ناپایدار.
( صفت ) آنکه فانی شود فانی مقابل فناناپذیر باقی .
آن که فانی شود، فانی.
