فشافاش

فشافاش. [ ف َ ] ( اِ صوت ) آواز تیر که پیاپی اندازند. ( فرهنگ فارسی معین ). فشافش :
برآمد ز ناورد برنا و پیر
چکاچاک خنجر، فشافاش تیر.هاتفی.رجوع به فشافش ، فش و فش فش شود.

(فَ ) (اِ. ) نک فشافش .

نک فشافش.