فریفتگار

لغت نامه دهخدا

فریفتگار. [ ف ِ / ف َ ] ( نف مرکب ) فریبنده. مکار. حیله گر. ( فرهنگ فارسی معین ) : احمق کسی باشد که دل در این گیتی غدار فریفتگار بندد. ( تاریخ بیهقی ).

فرهنگ معین

(فِ یا فَ ) (ص فا. ) فریبنده ، حیله گر.

فرهنگ فارسی

فریبنده، مکار، حیله گر
( صفت ) فریبنده مکار حیله گر : و احمق کسی است که دل درین گیتی غدار فریفتگار بندند .

ویکی واژه

فریبنده، حیله گر.