فروهیده

لغت نامه دهخدا

فروهیده. [ ف ِ دَ / دِ ] ( ص ) ظاهر و آشکار. || با شکوه و شأن و شوکت. ( برهان ).
فروهیده. [ ف َ دَ / دِ ] ( ص ) خردمند و عاقل ودانا. ( برهان ). پسندیده. ( فرهنگ اسدی ) :
هرکه فرهنگ از او فروهیده ست
تیزمغزی از او نکوهیده ست.عنصری ( از حاشیه برهان چ معین ).

فرهنگ معین

(فَ رُ دِ ) (ص مر. )خردمند، پسندیده .

فرهنگ عمید

۱. عاقل، خردمند، دانا.
۲. پسندیده، شایسته: هرکه فرهنگ از او فروهیده ست / تیزمغزی از او نکوهیده ست (عنصری: ۳۶۴ ).
۳. دارای فروشکوه.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پسندیده : هر که فرهنگ ازو فرو هیده است تیز معزی ازو نکوهیده است

ویکی واژه

خردمند، پسندیده.