لغت نامه دهخدا فرح بخش. [ ف َ رَ ب َ ] ( نف مرکب ) فرح انگیز. شادی بخش. رجوع به ترکیبات فرح شود.فرح بخش. [ ف َ رَ ب َ ] ( اِخ ) نام باغی است اندرون قلعه شهرپناه دارالخلافت شاه جهان آباد. ( آنندراج ).
فرهنگ فارسی ( صفت ) آنچه که شادی آورد شادی بخش مفروح .نام باغی است اندرون قلعه شهر پناه دارالخلافت شاه جهان آباد .
فرهنگ اسم ها اسم: فرح بخش (دختر) (فارسی، عربی) (تلفظ: f.-bakhš) (فارسی: فرحبخش) (انگلیسی: farah-bakhsh) معنی: شادی بخش، فرح انگیز، فرح ( عربی ) + بخش ( فارسی ) شادی بخش