فرادا

فرهنگ عمید

۱. [مقابلِ جماعت] (فقه ) ویژگی نمازی که به تنهایی خوانده شود.
۲. (قید ) به تنهایی (خواندن نماز ): نمازش را فرادا خواند.

[مقابلِ جماعت] (فقه) ویژگی نمازی که به‌تنهایی خوانده شود.
به‌تنهایی (خواندن نماز): نمازش را فرادا خواند.