فاجره

لغت نامه دهخدا

( فاجرة ) فاجرة. [ ج ِ رَ ] ( ع ص ) مؤنث فاجر. زن بدکار و نافرمان. رجوع به فاجر شود.

فرهنگ معین

(ج رِ ) [ ع . فاجرة ] (اِفا. ) مؤنث فاجر.

فرهنگ فارسی

مونث فاجر، زن بدکار
( اسم ) مونث فاجر .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
اجر (۱۰۸ بار)ف (۲۹۹۹ بار)ه (۳۵۷۶ بار)