فئودال
(فِ ئُ ) [ فر. ] (ص . ) مالک ، دارندة زمین های بسیار.
۱. زمین دار بزرگ، به ویژه در اروپای قرون وسطی که از دسترنج کشاورزان و رعایا بهره برداری می کرد.
۲. خان، ارباب.
( صفت ) کسی که دارای ملکها و رعایای بسیار باشد و بر آنان تسلط کامل داشته باشد ملاک بزرگ عمده مالک فئودالها . ملوک الطوائف .
مالک، دارندة زمینهای بسیار.
زمیندار بزرگ