غورگاه

لغت نامه دهخدا

غورگاه. [ غ َ / غُو ] ( اِ مرکب ) جای فرورفتن آب. محل غور. رجوع به غور شود. || جای فرورفتن. جای نهان شدن. منزل و جایگاه :
ریشی نه که غورگاه غم نیست
خاریده ناخن ستم نیست.نظامی.

فرهنگ معین

(غَ وْ ) [ ع - فا. ] (اِمر. ) ۱ - جای فرو رفتن آب ، محل غور. ۲ - جای نهان شدن . ۳ - منزل ، جایگاه .

فرهنگ عمید

جای غور، محل غور، جای فرو رفتن.

ویکی واژه

جای فرو رفتن آب، محل غور.
جای نهان شدن.
منزل، جایگاه.