غلتگاه

لغت نامه دهخدا

غلتگاه. [ غ َ ] ( اِ مرکب ) جای غلتیدن. غلطگاه :
ترا این خاک یکسر غلتگاهست
به غلت آسان درو و گردبفشان.ناصرخسرو.

فرهنگ عمید

جای غلتیدن ، محل غلت زدن: تو را این جای ملعون غلتگاه است / بغلت آسان در او و گرد بفشان (ناصرخسرو: ۱۰۸ ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) جای غلتیدن محل غلتیدن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم