معنی طلاقت | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

طلاقت. [ طَ ق َ ] ( ع مص ) گشادگی زبان. ( مهذب الاسماء ). ذلاقت. گشاده زبانی. فصاحت. گشاده زبان شدن. ( زوزنی ) ( منتخب اللغات ). تیزی زبان. زبان آوری. طلاق. تیززبان شدن. تیززبانی. لقلقه. ( غیاث ) ( آنندراج ). || گشاده روی شدن. ( تاج المصادر ) ( منتخب اللغات ) ( زوزنی ). گشاده و درخشان روی گردیدن. ( منتهی الارب ). گشادگی. ( دهار ). || به اعتدال شدن روز و شب یعنی نه گرم و نه سرد. ( منتهی الارب ). خوش و آرمیده گشتن شب و روز. ( المصادر زوزنی ).

فرهنگ معین

(طَ قَ ) [ ع . طلاقة ] ۱ - (مص ل . )گشاده - رو شدن . ۲ - فصیح شدن . ۳ - (اِمص . ) گشاده - رویی . ۴ - گشاده زبانی ، فصاحت .

فرهنگ عمید

۱. گشاده رویی. ٢. گشاده زبانی، فصاحت.

فرهنگ فارسی

خندان وگشاده روشدن ، فصیح وتیززبان شدن، گشاده زبان شدن، گشاده رویی، گشاده زبانی، فصاحت
۱ - ( مصدر ) گشاده رو شدن خندان گشتن ۲ - گشاده زبان شدن . ۳ - گشاده رویی . ۴ - گشاده زبانی فصاحت . یا طلاقت لسان. گشاده زبانی زبان آوری فصاحت .