ضدیت

لغت نامه دهخدا

ضدیت.[ ض ِدْ دی ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) مخالفت. عداوت.

فرهنگ معین

(ض دُ یَُ ) [ ع . ضدیة ] (اِمص . ) ۱ - ضد هم بودن ، مخالف هم بودن . ۲ - دشمنی ، ناسازگاری .

فرهنگ عمید

۱. مخالفت.
۲. عداوت، دشمنی.

فرهنگ فارسی

مخالفت . عداوت

ویکی واژه

ضد هم بودن، مخالف هم بودن.
دشمنی، ناسازگا