لغت نامه دهخدا
صیرورة. [ ص َ رَ ] ( ع مص ) گشتن. ( ترجمان علامه جرجانی ) ( تاج المصادر بیهقی ). || بازگردیدن کار. || میل کردن بسوی کسی. ( منتهی الارب ). || ( اصطلاح فلسفه ) شدن. هرقلیطوس افیسوسی که یکی از فلاسفه نحله ایونی و از حکمای یونانی قبل از سقراط است ، اصل عالم را تبدل و بی قراری و شدن میداند. وی منکر وجود ثابت و پایدار است و عالم را به رودی تشبیه میکند که همواره روان است و یک دم مانند دم دیگر نیست. او میگوید: هیچ چیز را نمی توان گفت می باشد، بلکه باید گفت میشود و شدن نتیجه کشمکش اضداد است. ( از سیر حکمت ج 1 ص 4 ).
