صفصف. [ ص َ ص َ ] ( ع ص ، اِ ) زمین هموار. ( منتهی الارب ) ( غیاث اللغات ) ( مهذب الاسماء ).زمین هامون و نرم. ( دهار ) ( ترجمان علامه جرجانی ). - قاع صفصف ؛ زمین هموار بی گیاه. - قاع صفصف کردن جائی یا شهری ؛ جائی یا شهری را غارت کردن و با خاک یکسان نمودن : کاروان سبزه تااز قاع صفصف کرد ارم صف صف از مرغان روان بر کاروان افشانده اند.خاقانی.چون غلام بخانه رسید سرای خویش چون قاع صفصف خالی یافت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 346 ). || کناره کوه. ( منتهی الارب ). صفصف. [ ص ُ ص ُ ] ( ع اِ ) گنجشک. ( منتهی الارب ).
فرهنگ معین
(صَ صَ ) [ ع . ] (اِ. ) زمین هموار، زمین هامون و نرم .
فرهنگ عمید
ویژگی زمین هموار، هامون.
فرهنگ فارسی
( اسم ) زمین هموار زمین هامون و نرم یا قاع صفصف . زمین هموار بی گیاه . یا قاع صفصف کردن جایی را . آنجا را غارت و با خاک یکسان کردن . گنجشگ رده رده صف اندر صف .
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار) «صَفْصَف» به معنای زمین صاف است، و از این دو وصف استفاده می شود که در آن روز، کوه ها و گیاهان، همگی از صفحه زمین محو می شوند و زمینی صاف و ساده باقی می ماند. . صفصف زمین همواری است که علف ندارد. گوئی در همواری مانند یک صف است (مجمع) راغب نیز چنین گفته است یعنی: تو را از کوهها پرسند، بگو خدایم و زمین را بیابان هموار میگرداند، در آن پستی و بلندی نبینی. در اقرب گفته: «الصَّفْصَفُ: اَلْمُسْتَوی مِنَ الْاَرْضِ» این کلمه در کلام اللّه بیشتر از یکبار نیامده است.
