صفت برتر

فرهنگستان زبان و ادب

{advanced character} [کشاورزی-زراعت و اصلاح نباتات] ویژگی نشان دهندۀ انحراف مثبت از ویژگی ها و صفات اجدادی
{comparative adjective} [زبان شناسی] در طبقه بندی سه درجه ای صفات، صفتی که با آن موصوفی را در یک ویژگی با موصوف دیگری می سنجند و برتری می دهند متـ . صفت تفضیلی

ویکی واژه

صفت‌برتر
(ادبی): در دستور زبان، صفتی که با آن موصوفی را در صفتی مشترک با یک یا چند موصوف دیگر می‌سنجند و آن را بر موصوف‌های دیگر برتری می‌دهند. نشانه آن «تر» در آخر صفت مطلق است، مانند : باهوش‌تر، بزرگ‌تر. صفت‌تفضیلی.