صباوت

لغت نامه دهخدا

صباوت. [ ص ِ وَ ] ( ع اِمص ) طفولیت. بچگی. کودکی.

فرهنگ معین

(صَ وَ ) [ ع . ] (اِمص . ) کودکی .

فرهنگ عمید

کودکی، بچگی.

فرهنگ فارسی

کودکی، بچگی، بعربی صبائ
( اسم ) کودکی طفلی طفولیت . توضیح در عربی صبا و صبائ به معنی طفل و کودکی است و صباوت ساخته از آنست قیاس کنید با قضاوت از قضائ .

ویکی واژه

کودکی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم