سرایه

فرهنگ معین

(سَ یَ یا یِ ) ۱ - (اِمص . ) سرودن . ۲ - (اِ. ) آواز دسته جمعی ، کُر.

فرهنگ فارسی

۱ - ( اسم ) عمل سرودن . ۲ - ( اسم ) آواز دسته جمعی کر .
بشب رفتن یا تاثیر و اثر کردن چیزی یا در گذشتن چیزی .

فرهنگ اسم ها

اسم: سرایه (دختر) (فارسی) (تلفظ: sorāye) (فارسی: سرايه) (انگلیسی: soraye)
معنی: آواز دسته جمعی، کر، کُر، به ضم سین، آواز، ترانه

فرهنگستان زبان و ادب

{pavilion , pavillon (fr. )} [عمومی] محل استراحت پزشکان در درمانگاه ها و بیمارستان ها
{tune, bourdon , pedal point} [موسیقی] لحنی ساده که به راحتی قابل سرایش و به تنهایی کامل و منسجم باشد

ویکی واژه

سرودن.
آواز دسته‌جمعی، کُر.