روند. [ رَ وَ ] ( اِمص ، اِ ) چنانکه روال در این اواخر اختراع به غلط شده و منشی ها و نویسندگان عامی در نوشته های خود می آورند و از آن روش و طریقه اراده می کنند روند نیز به معنی طریق و روش و ترتیب بکار می رود. سبک. وتیره. روال. روش. طریقه. طریق. || راههای تنگ و کج و معوج کوهستانی. ( یادداشت مؤلف ). || ( ق ) پیاپی. مستمر. دمریز. متصل. گویند: این بچه روند گریه می کند. ( فرهنگ لغات عامیانه ). - یک روند ؛ یک ریز. پیاپی. روند. [ رِ وَ ] ( ع اِ ) روند صینی. دوایی است معروف و اطباء الف زیاده کنند پس راوند چینی گویند. ( منتهی الارب ). ریوند. راوند. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به راوند و ریوند شود. روند. [ رَ وَ ] ( اِخ ) دهی از بخش صومای شهرستان ارومیه. سکنه آن 123 تن. آب آن از رود نازلو و چشمه. محصول عمده آنجا غلات و توتون. صنایع دستی زنان اهالی جاجیم بافی. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
فرهنگ معین
(رَ وَ ) (اِ. ) رفتار، طریقه .
فرهنگ عمید
روش، رفتار، طریقه، طرز. دور، دوره، نوبت.
فرهنگ فارسی
روش، رفتار، طریقه، طرز، دور، دوره، نوبت ( اسم ) روش رفتار طریقه .
فرهنگستان زبان و ادب
{trend} [آینده پژوهی و آینده نگری] الگوی تغییر منظم داده ها و پدیده ها در یک بازۀ زمانی مشخص
