روزگار رفته

فرهنگ معین

( ~. رَ تِ ) (ص مر. ) کنایه از: ۱ - بخت برگشته ، بی اقبال . ۲ - کسی که عمرش بیهوده سپری شده .

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - بی دولت بی اقبال . ۲ - آنکه عمرش بیهوده سپری شده جمع روزگار رفتگان .

ویکی واژه

کنایه از:
بخت برگشته، بی اقبال.
کسی که عمرش بیهوده سپری شده.