ذات البروج

لغت نامه دهخدا

ذات البروج. [ تُل ْ ب ُ ] ( اِخ ) یا سماء ذات البروج ، فلک هشتم است که بروج دوازده گانه را قدما در آن توهم کرده اند و آفتاب در هر ماهی از ماههای شمسی در یکی از این بروج جای دارد و بروج دوازده گانه اینها است : حمل ، ثور، جوزا، سرطان ، اسد، سنبله ، میزان ، عقرب ، قوس ، جدی ،دلو، حوت. و سال شمسی یکدور سیر آفتاب در این دوازده برج است و در شرع سماء ذات البروج را کرسی نامند.

فرهنگ معین

(تُ لْ بُ ) [ ع . ] (اِمر. ) ۱ - دارندة برج ها، صاحب برج ها. ۲ - در نجوم قدیم فلک هشتم محسوب می شده .

فرهنگ عمید

فلک هشتم که بروج دوازدهگانه (از حمل تا حوت ) را در آن فرض کردهاند و آفتاب در هر ماه از ماه های خورشیدی در یکی از این بروج جا دارد، سماء ذاتالروج، کرسی.

فرهنگ فارسی

فلک هشتم است بنظر قدما که بروج دوازده گانه را در آن توهم کرده اند . بزبان شرع آنرا (( کرسی ) ) نامند.
( اسم ) دارای برجها خداوند برجها
یا سمائ ذات البروج فلک هشتم است .

ویکی واژه

دارندة برج‌ها، صاحب برج‌ها.
در نجوم قدیم فلک هشتم محسوب می‌شده.