لغت نامه دهخدا دم کل. [ دُ ک ُ ] ( ص مرکب ) ( اصطلاح عامیانه ) که دم کوتاه دارد. که دم بریده دارد. کوتاه دم. دم کوتاه یا دم نیمی بریده. ( یادداشت مؤلف ). بی دم. ابتر. بدون دنب.
