دلپذیری

لغت نامه دهخدا

دلپذیری. [ دِ پ َ ] ( حامص مرکب ) حالت و کیفیت دلپذیر. مطبوع بودن. مرغوب بودن.دلخواه بودن. دلنشین بودن. محبوب بودن :
هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکی
به دلپذیری نقش نگار ما نرسد.حافظ.

فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت دلپذیر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم