جوالدوز

لغت نامه دهخدا

جوالدوز. [ ج َ / ج ُ ] ( اِ مرکب ) سوزنی بزرگ و درشت برای دوختن توبره و جوال و امثال آن. مِسَلّة. ( زمخشری ). سوزن کلان که جوال به آن دوزند. ( آنندراج ) :
سعدی خط سبز دوست دارد
نه هر علف جوال دوزی.سعدی.- امثال :
احمدک وقتی بیکار میماند جوالدوز بخود میزند.
یک سوزن به خود بزن یک جوالدوز به دیگران .
|| ( نف مرکب ) آنکه جوال دوزد. دوزنده جوال.

فرهنگ معین

( ~. ) (اِمر. ) سوزن بزرگی که برای دوختن جوال و پارچه های ضخیم به کار می رود.

فرهنگ عمید

سوزن درشت که برای دوختن جوال و پارچه های ستبر به کار می رود.

فرهنگ فارسی

سوزنی بزرگ و درشت برای دوختن توبره و جوال و امثال آن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
باوانم
باوانم
ضیق وقت
ضیق وقت
لسان الغیب
لسان الغیب
کافر همه را به کیش خود پندارد
کافر همه را به کیش خود پندارد