لغت نامه دهخدا
آلاکلنگ. [ آل ْ لا ک ُ ل َ ] ( اِ مرکب ) دو چوب برهم نهاده است متقاطع که دو کس بر دو سر چوب زبرین نشینند و بنوبت بزیر و بالا شوند، و این عمل را نیز آلاّکلنگ نامند.
الاکلنگ. [ اَل ْ لا ک ُ ل َ ] ( اِ مرکب ) زُحلوقَه چوبی است دراز که کودکان آن را بر جای بلندی از زمین نهندو یکی بر یکسر و دیگری بر سر دیگر آن نشیند و هر زمان یک سر آن به بالا برند و سر دیگر را پائین آرند.، الا کلنگ. [ اَل ْ لا ک ُ ل َ ] ( اِ ) به ترکی ذراریح است. ( فهرست مخزن الادویه ). رجوع به ذروح شود.
