دانشنامه آزاد فارسی
هنر تزیین سطوح و احجام با آجر. این تزیین براساس طرح قبلی، با استقرار آجرها در مکان های ازپیش تعیین شده، به صورت عمودی و افقی یا نقوش خاص، صورت می گیرد؛ حاصلِ کار، ترکیب متوازنی است از آجرها. این هنر در ایران، به ویژه در قرون ۳ـ۵ق به اوج شکوفایی رسید.
