آدنین. آدنین ( به انگلیسی: Adenine ) یک باز نوکلئوتیدی و از مشتقات پورین است. در DNA با باز تیمین و در RNA با باز یوراسیل پیوند بر قرار می کند؛ هم چنین از راه نیتروژن شمارهٔ ۹ خود به کربن شمارهٔ ۱ قند متصل می شود. در محیط اسیدی این بازدر نیتروژن شمارهٔ یک پروتون دارمی شود؛ این ویژگی کمک می کند تا در دماهای بالا پیوند میان قند و باز شکسته شود. آدنین نسبت به پیریمیدین ها دارای ضریب خاموشی بالاتری است و هم چنین جذب نوری بالاتری نیز دارد. هیپوزانتین از جایگزینی NH۲ آدنین با گروه OH و تاتومریزاسیون آن ایجاد می شود. استخلاف بیشتر یعنی گروه OH به جای کربن ۲ و تاتومریزاسیون تولید زانتین می کند. جایگاه ۲ و ۶ و ۸ این باز دچار فقر الکترون بوده و بنابراین قادر است با واکنش گرهای هسته دوست، واکنش دهد.
ویکی واژه
(جانوری): مولکولی که در سلول‌های جانداران فراوان است و از اجزای تشکیل دهنده اسیدهای هسته‌ای و مولکوهای ذخیره کننده انرژی است. آدِنین ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آد - نین قابل تجزیه باشد؛ و به معنی اسم نین یا اسمش نین تفهیم می‌شده است.
