دانشنامه آزاد فارسی
(یا: پنبۀ نسوز) هریک از کانیهای به هم پیوستۀ چندگانه، با ساختار رشته ای. به سبب اشتعال ناپذیریو رساناییگرماییِ ناچیزشان مقاومت حرارتی بالایی دارند. آزبست تجارتی را معمولاً با سرپانتین(آزبست سفید)، یا از سیلیکات آهن سدیم(آزبست کبود) می سازند. رشته های آزبست را می بافند یا با مادّه ای خنثی به هم می چسبانند. با گذشت زمان، این رشته ها از هم جدا می شوند و از آن جا که بسیار ریزند، آزادانه در هوا شناور و وارد شش های انسان می شوند. به همین سبب، امروزه مقررات سختگیرانه ای برای مصرف آزبست اعمال می شود. قرارگرفتن در معرض غبار آزبست ممکن است سبب ابتلا به سرطان شود. از آزبست در ساخت لنت ترمز، لباس های نسوزِ مأموران آتش نشانی و فضانوردان، عایق الکتریکی سیم های برق کوره ها، و مصالح ساختمانی نسوز استفاده می کنند. تماس با آزبست یکی از علل شناخته شدۀ ابتلا به سرطان صنعتی (مزوتلیوم) است. آزبست کبود، که در افریقای جنوبی به دست می آید، از این لحاظ خطرناک تر از آزبست بسیار رایج سفید است. در ماه مه ۱۹۹۹، اتحادیۀ اروپا ممنوعیت مصرف آزبست سفید را از ۲۰۰۵ تصویب کرد. آزبستوزالتهاب مزمن ریهاست که براثر تماس با غبار آزبست عارض می شود.
