ارابهران
فرهنگ عمید
۲. (نجوم ) = ممسک الاعنه
فرهنگ فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
در بالای سر صورت فلکی گاو، چند ضلعی بزرگی به نام ارابه ران قرار دارد.
سروش ( عیوق، Capella ) : درخشان ترین ستارهٔ این پیکر آسمانی، سروش است که ششمین ستارهٔ درخشان آسمان می باشد. عیوق در ادبیات فارسی استعاره از بلندای آسمان و کمال است. ستاره ای که از نظر رنگ شبیه به خورشید، ولی در حقیقت بسیار بزرگ تر از آن است و بر بازوی راست ارابه ران قرار دارد.
منکب ذی العنان ( Menkalinan ) : بعد از سروش، از نظر درخشش، ستارهٔ منکب ذی العنان است که در شانهٔ ارابه ران قرار دارد.
در مرکز این پیکر، چندین خوشهٔ باز و کم نور ( m38, m36 ) قرار دارند که با چشم غیر مسلح قابل رویت اند.
ارابه ران، همیشه افساری در دست و یک بز و دو بزغاله به همراه دارد. در یکی از داستان ها، ارابه ران همان هفستوس، پسر لنگ زئوس و هرا است. هفستوس، خدای آتش و حامی هنرمندانی بود که با فلز و آهن کار می کردند. او، به دلیل اینکه پیمودن مسافتهای طولانی با پای لنگ برایش دشوار بود، ارابه را اختراع کرد.