اسار

لغت نامه دهخدا

اسار. [ اِ ] ( ع اِ ) چیزی که بدان بندند. ( منتهی الارب ). دوال. دوال که پالان بدان بندند. ( مهذب الاسماء ). بند.ج ، اُسُر. || یَسار. چپ. ( منتهی الارب ).
اسار. [ اِ ] ( ع مص ) اسیر کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). اسر. بردگی. اسارت. اسیری : ملک بفرمود تا همگنان را بگرفتند و در قیداسار کشیدند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 163 ). و آن ملاعین بعضی طعمه شمشیر گشتند و جمعی در قید اسار گرفتار شدند و برخی در لباس خزی و حسار روی بهزیمت نهادند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 27 ). او را به انواع حیلت وخدیعت بفریفتند و به کمند مکر به خود بکشیدند و در حبل اسار محکم ببستند و به قلعه استوناوند فرستادند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 272 ). چون دانستند که در ذل اسار خواهند افتاد سفرا در میان واسطه کردند. ( جهانگشای جوینی ). || به دوال بستن چیزی را. بستن. || پس مانده گذاشتن. پس خورده گذاشتن.
اسار. [ اِ ] ( اِخ ) کرسی واندِه از ناحیه رش ساحل یُن ، دارای 2842 تن سکنه.
اسار. [ اِ ] ( اِخ ) پیر دِز... حاکم پاریس بسال 1408 م. وی گاه طرفدار ژان سان پُر ( بی ترس ) بود و گاه بر ضد او قیام میکرد و کابوشیَن ها او را بکشتند. ( 1360 - 1413 م. ).

فرهنگ معین

(اَ یا اِ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) اسیر کردن . ۲ - چیزی را به بند کشیدن . ۳ - (اِمص . ) اسیری ، بردگی . ۴ - (اِ. ) بند، دوال .

فرهنگ عمید

اسارت، بند، اسیری.

فرهنگ فارسی

اسیرکردن، دربندانداختن، گرفتن وبه اسیری بردن کسی، قیدوبند، دوال و آنچه با آن کسی راببندند
۱ - ( مصدر ) اسیر کردن . ۲ - به دوال بستن چیزی را بستن . ۳ - ( اسم ) اسیری بردگی .
حاکم پاریس

ویکی واژه

عربی
بند، دوال، افسار. اسار احتمالا معرب اَسال است.
اُسار :در گویش گنابادی یعنی بند ، کمند ، کنترل چیزی یا کسی.
اسیری، بردگی.
اسیر کردن.
چیزی یا کسی را به بند کشیدن.
ستاره. استاره‌.