معنی آلمانی | لغت یاب

دانشنامه آزاد فارسی

آلمانی. آلمانی (یا: توچاهی) از گویش های گیلکی که در توچاه، یکی از روستاهای دهستان جیرهندة لشت نشای گیلان رواج دارد. گویش آلمانی به آستانه یی و تا اندازه ای به رشتی نزدیک است. در آلمان واکه ها عبارت اند از: a کشیده و واکه های مرکب /ow/، /ay/. صامت ها همانند صامت های فارسی است. نشان جمع در توچاهی (آلمانی)، -on است، zanon «زن ها»؛ ترتیب صفت و موصوف و مضاف و مضاف الیه شبیه فارسی است و به نظر می رسد تحت تأثیر فارسی بوده است. تبدیل /e-/ آغازین به /i-/ حذف صامت /-h-/ میانی و جایگزین کردن آن با مصوت در: na:r «ناهار»، «شهر»؛ تبدیل /e/ به /i/ حذف -z پایانی در diru «دیروز»؛ تبدیل /r/ به /l/ در balk؛ تبدیل /g/ به k در takar «تگرگ» از ویژگی های این گویش اشت. شناسه های فعلی برای ماضی ساده که به ستاک ماضی با پیشوند فعلی می چسبد عبارت اند از: -am، -i، -e، -im، -in، برخی از واژه های آلمانی: abji «زن بابا»، mard «شوهر»، piyer «پدر»، buz «بُز»، de «دیگر»، hasa «اکنون/حال»، «بچه/جغله» moj «موج»، hima «هیزم»، xuna «خانه».

ویکی واژه

منسوب به کشور آلمان؛ مربوط به آلمان، اهل آلمان، ساخته شده یا به عمل آمده در آلمان.
ویژگی نوعی آرایش موی‌سر، که در آن، پشت و اطراف موی‌سر را کوتاه می‌کنند.
زبانی از شاخه زبان‌های ژرمنی، از خانواده زبان‌های هندواروپایی، که در آلمان و اتریش، و قسمت‌هایی از سوئیس رایج است.